黎尘
黎尘最新章节：
一把黑色的古朴巨剑，从剑匣之中被石崆拉出
宫严哼了一声，“正是你是我儿子，我才如此生气，别人什么脾性，我才懒得在乎
他摸到铁栏边，硬将大铁锁拧断，走出牢房
待那黑色烟气散去，便可看到他的左肩下已经空无一物，一整条手臂受到天道侵蚀，已经消失不见了
这倒是和进入毒瘴时候的环境反过来了
在她的身侧，一个神秘的黑色剑匣，竖在那里
“呵呵，我要告诉你，你要不是我名义上的师父，我也想一巴掌拍死你~”小和尚呵呵嘲讽
”韩立轻叹了一声，望向密林身处，就见那里的参天古木已经尽数冻结成了冰晶，正纷纷崩碎成了晶粉
杨毅云看到这一点心中嘀咕：“看来不管那个世界，女人爱美永远是天性
云山雾绕的纯阳宫主殿之中，小玄女盘膝而坐
黎尘解读：
yī bǎ hēi sè de gǔ piáo jù jiàn ， cóng jiàn xiá zhī zhōng bèi shí kōng lā chū
gōng yán hēng le yī shēng ，“ zhèng shì nǐ shì wǒ ér zi ， wǒ cái rú cǐ shēng qì ， bié rén shén me pí xìng ， wǒ cái lǎn de zài hū
tā mō dào tiě lán biān ， yìng jiāng dà tiě suǒ níng duàn ， zǒu chū láo fáng
dài nà hēi sè yān qì sàn qù ， biàn kě kàn dào tā de zuǒ jiān xià yǐ jīng kōng wú yī wù ， yī zhěng tiáo shǒu bì shòu dào tiān dào qīn shí ， yǐ jīng xiāo shī bú jiàn le
zhè dǎo shì hé jìn rù dú zhàng shí hòu de huán jìng fǎn guò lái le
zài tā de shēn cè ， yí gè shén mì de hēi sè jiàn xiá ， shù zài nà lǐ
“ hē hē ， wǒ yào gào sù nǐ ， nǐ yào bú shì wǒ míng yì shàng de shī fù ， wǒ yě xiǎng yī bā zhǎng pāi sǐ nǐ ~” xiǎo hé shàng hē hē cháo fěng
” hán lì qīng tàn le yī shēng ， wàng xiàng mì lín shēn chù ， jiù jiàn nà lǐ de cān tiān gǔ mù yǐ jīng jìn shù dòng jié chéng le bīng jīng ， zhèng fēn fēn bēng suì chéng le jīng fěn
yáng yì yún kàn dào zhè yì diǎn xīn zhōng dí gū ：“ kàn lái bù guǎn nà gè shì jiè ， nǚ rén ài měi yǒng yuǎn shì tiān xìng
yún shān wù rào de chún yáng gōng zhǔ diàn zhī zhōng ， xiǎo xuán nǚ pán xī ér zuò
